คอมเม้น 50+ เอามาลงให้ตามสัญญาแล้วนะคะ 55 รู้สึกเหมือนไม่ได้แปลโปเตโต้มานานแฮะ...รึเปล่าหว่า 55+ โฮ่ๆ แต่รูปเล่มนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ โดยเฉพาะ รูปที่เป็นมือยูอิจิ&คาสึยะ...ทำไมต้องยูอิจิ&คาสึยะ ด้วยวะเนี่ย ช่วยถ่ายเดี่ยวๆก็ได้เว่ย!(คนอื่นเค้าอายแทน - -)----TALK ABOUT----NAKAMARUXKAMENASHIนากามารุ: รายการวิทยุที่ฉันทำกับอุเอดะน่ะ ตอนนี้กำลังไปได้ดีเลยล่ะ
คาเมะ:อือ วิทยุเนี่ยก็มีอะไรให้ตื่นเต้นไปอีกแบบแตกต่างกับรายการทีวีล่ะเนอะ
นากามารุ: ใช่ๆ ความจริงแล้วการที่ต้องสรรหาคำมาพูดเรื่อยๆเพราะไม่มีภาพให้คนดูเนี่ยก็ยากเหมือนกันนะ แต่ว่านั่นแหละที่สนุก ได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย ฉันน่ะอยากทำรายการวิทยุตั้งแต่ตอนที่เข้าจูเนียร์แล้ว เพราะงั้นพอได้มาทำจริงๆก็เลยดีใจ คาเมะก็เหมือนกัน ตอนนี้ก็คงวุ่นๆกับการถ่ายโฆษณาล่ะสิ แล้วส่วนตัวแล้วคิดว่ายังไงมั่ง
คาเมะ: สนุกนะ บรรยากาศมันก็เปลี่ยนไปจากตอนที่อยู่พร้อมหน้ากัน 6 คนไปอีกแบบ
นากามารุ: การที่ทำงานเดี่ยวๆเนี่ย งานทั้งหมดเราก็ต้องรับผิดชอบคนเดียว ฉันว่ามันก็กดดันเหมือนกันนะ แต่นั่นแหละมั้งที่ทำให้เราไม่เผลอเรอ
คาเมะ:ที่ทุกคนแยกกันทำงานของตัวเองนั่น จริงๆแล้วก็เป็นความพยายามของทุกคนรวมกันเป็นพลังของคัททุนน่ะแหละ
นากามารุ: ใช่ใช่ มันจะกลายเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่จริงๆเน้อ ฮ่าๆ วันนี้พวกเราพูดดีจังแฮะ..เอ้อ คาเมะ คราวหน้ามาเป็นแขกรับเชิญในรายการวิทยุให้ฉันหน่อยสิ
คาเมะ: เรียกมาสิ! ฉันน่ะทำทุกอย่างอยู่แล้วล่ะ(หัวเราะ)
นากามารุ: จริงอ้ะ~! ให้ทำอะไรให้ดีน้า..งั้นให้จัดคิวคนพูดให้ก็แล้วกัน
คาเมะ: อ่าว หมายความว่าให้ฉันไปทำงานของสต๊าฟเนี่ยนะ...(หัวเราะ)?
นากามารุ: ยังงั้นแหละ....แหม โกหกน่า! ก็มาช่วยกันจัดรายการสิ จะได้มีอะไรเปลี่ยนไปบ้างในรายการฉัน มีอะไรแปลกใหม่
คาเมะ: อื้อ งั้นใกล้ๆนี่ก็ชวนฉันให้ได้แล้วกันนะ!
นากามารุ: ต่อไปพูดเรื่องทัวร์คอนเสิร์ตกัน
คาเมะ:ให้พูดจริงๆเลยนะ พอมาคิดๆดูแล้วเนี่ย...งานโคดหนักเลยอ่ะ ตารางแน่นเอี๊ยด(หัวเราะ) สำหรับร่างกายแล้วมันก็เป็นงานที่หนักนะ แต่ความสนุกมันก็มากเหมือนกัน
นากามารุ: ใช่ๆ เพราะมันสนุกมากถึงรู้สึกว่า ไม่ว่าจะไปสเตจไหนเวลาก็ผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน
คาเมะ: อื้อ ไม่ว่าจะไปที่ไหนแฟนๆทุกคนก็ร้อนแรงจริงๆ เหมือนกับช่วยเป็นพลังงานให้เราอีกแหล่งเลย
นากามารุ: นอกจากจะดีใจที่ได้เจอกับคนหลายๆพื้นที่แล้วนะ ดีใจที่เห็นเค้ายิ้มให้เรา มันเป็นกำลังใจให้เราทำคอนเสิร์ตจริงๆ
คาเมะ: แล้วก็ได้ไปกินของอร่อยของแต่ละพื้นที่ด้วย ก่อนหน้านี้ไม่นานที่ไปฮอกไกโดมาอ่ะ ที่กิน..(อะไรซักอย่างแปลมะออก) ไป อร่อยมากเลยเนอะ
นากามารุ: ใช่ๆ ที่ไหนก็อร่อยเนอะ ..ฮ่าๆ นี่เรากลายเป็นนักชิมประจำพื้นที่ไปแล้วหรอนี่
คาเมะ:แล้วก็ๆ ตอนที่ไปเซนไดน่ะ ทุกคนไปรวมกันที่ห้องนอนนึง แล้วก็ไปซาวน่าด้วยกัน หลังจากนั้นก็กินข้าวด้วยกัน สนุกมากเลย
นากามารุ: อ้อ ใช่ สนุกๆ
คาเมะ:เหมือนไปค่ายตอนมัธยมเลย
นากามารุ: จริงๆแล้วก็ประมาณนั้นเรยแหละนะ ที่เราได้เล่นคอนเสิร์ต ได้เจอแต่ประสบการณ์ดีๆ ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันนี่เป็นคนโชคดีจริงๆเลยนะเนี่ย
คาเมะ: หลังจากนี้ยังเหลือคอนเสิร์ตที่โตเกียวโดมอีก (ตอนถ่ายทำคือต้นเดือนพ.ค.ค่ะ) ก็ท่าจะสนุกไม่แพ้กันเลย
นากามารุ: ทัวร์จบแล้ว ก็อยากให้แฟนๆทุกคนได้เห็นคัททุนที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกรอบนึง เพราะพวกเราเองรู้สึกว่ามีความมั่นใจขึ้นมากกว่าตอนที่ทำคอนเสิร์ตกันเมื่อเดือนมีนา
นากามารุ: ต่อไปมาพูดถึงเรื่องส่วนตัวมั่งดีกว่า ตอนนี้กำลังเห่ออะไรอยู่เนี่ย
คาเมะ: ก็ต้องเป็นเรื่องแช่น้ำร้อนครึ่งตัวอยู่แล้ว
นากามารุ: ท่าทางนายจะชอบจริงๆเลยน้า แช่น้ำร้อนเนี่ย
คาเมะ: ใช่ ถ้าเกิดถามว่าถ้าต้องมีสิ่งไหนในโลกหายไปแล้วจะอยู่ไม่ได้ คงจะเป็นอ่างน้ำร้อนนี่ล่ะมั้ง อย่างตอนที่ทัวร์คอนเสิร์ตเสร็จกลับบ้านมาจะอาบน้ำ จู่ๆท่อประปาเสีย น้ำไม่ไหล ตอนนั้นโมโหมากเลย!
นากามารุ: ลำบากน่าดูเลย จริงๆเมื่อวานฉันก็ไปแชน้ำร้อนมานะ แต่ไม่ใช่ครึ่งตัว ทั้งตัวเลย
คาเมะ: 55+ นั่นก็เป็นเรื่องธรรมดาออก แล้วพักนี้ไม่เห่อเรื่องอื่นมั่งหรอ
นากามารุ: (ตรงนี้ยูอิจิตอบอะไรซักอย่าง แล้วอีก 4 คนที่นั่งฝั่งอยู่ก็บ่นออกมาว่า น่าเบื่อ น่าเบื่อ) โอเคครับๆ ถือซะว่ามะกี้ไม่ได้พูดก็แล้วกัน...
คาเมะ: เรียนภาษาเกาหลีล่ะ? ไม่ได้กำลังบ้าอยู่หรอกหรอ
นากามารุ: อืม...จริงๆนั่นมันก็บ้ามานานแล้วนะ เหมือนทำมานานแล้วอ่ะ เลยไม่ใช่ท๊อปปิ๊กที่จะเอามาพูดหรอก อ้อใช่ ตอนนี้ฟุตบอลโลกกำลังจะเริ่มนิ บ้านั่นแหละ บอลโลก!
คาเมะ: อ้า ถ้างั้นก็ต้องดู CM Sucapa ของเราให้ดีๆซะแล้ว
นากามารุ: อ้า แน่น๊อน แล้วก็พักนี้ค่อนข้างบ้าแต่งห้องด้วยมั้ง เพิ่งซื้อโต๊ะใหม่มาเอง
คาเมะ: เห เป็นแบบไหนหรอ
นากามารุ: เป็นแบบเตี้ยน่ะ อุตส่าห์ไปซื้อถึงร้านที่ชิบะเลยนะ แต่วันส่งจริงๆทางบริษัทดันมาไม่ตรงเวลาเลยแย่เหมือนกัน
คาเมะ: ...ทำไมถึงเจอแต่เรื่องแบบนี้บ่อยจริงๆเลยนะนายเนี่ย..（หัวเราะ）
นากามารุ: 5555+ ก็เพราะว่าเป็นฉันล่ะมั้ง...！！
仁亀応援ブログへようこそ～
ブログ遊びに来てくれて本当にありがとうございました。
～数えきれない星空が今もずっとここにあるんだよ～
นึกว่าทุกคนจะหนีเราไปหมดแล้วซะอีก!แล้วก็ เหตุผลที่เราไม่ได้มาอัพก็คือ....บ้านที่เราอยู่จู่ๆเค้าตัดสายโทรศัพท์ไปซะงั้น เพราะจะย้ายไปบ้านใหม่เนคเรยเล่นไม่ได้ไป 3 อาทิตย์เจ้าค่ะ ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้.... 
ยังไงก็ลองอ่านกันดูนะคะ
..เรอะ）