ยาวยืดสุดฤทธิ์ เราอาจจะแอบตัดไปบ้างด้วยความขี้เกียด แต่ตรงไหนดีๆ เราก็ลงให้อ่านหมดล่ะ(ไม่รู้จะอธิบายไร ตอนเขียนคำนำนี่ยังไม่ได้อ่านเรย ลองไปอ่านกันดูเองดีก่า)คาเมะ: พักนี้เรา 6 คน ทำอะไรด้วยกันเยอะนะ อย่างวันๆนึงเนี่ยก็ถ่ายที่ 4-5 นิตยาสารได้
นากามารุ: อื้อ ยุ่ง
อุเอดะ: อื้อ นอกจากหนังสือที่ถ่ายประจำแล้ว ยังได้ลงพวกหนังสือทีวีต่างๆด้วย แล้วก็ไปออกรายการเยอะ
คาเมะ: อื้อ แต่ว่าค่อยดีหน่อย ตอนที่ย้ายสถานที่เค้าให้เปลี่ยนไปนั่งรถแทนแล้ว แล้วเวลานั่งรถ อยากฟังเพลงที่ชอบก็ทำได้ สดชื่นดี
อุเอดะ: ใช่ๆ วันนี้ก็ร้องเพลงกันนี่ คาเมะจังเลือกเพลงเก่ง
นากามารุ: ก็น่า เพราะไอ้เรื่องเลือกเพลงเนี่ยแหละ...
อุเอดะ: เออ จริง บางทีเรยทะเลาะกันซะ...
คาเมะ: ก็ถึงต้องแบ่งรถเป็น 2 คันไง
อุเอดะ: 555 พูดซะ คนอ่านเชื่อกันหมดพอดี
นากามารุ: พูดถึงเรื่องเร็วๆนี้ดีกว่า ซาปุริ!
คาเมะ: อื้อ เพลงเปิดเป็นเพลงของคัททุน ทำนองสบายๆ ฉันว่าดีออก
นากามารุ: แล้วที่บอกว่าตอนนั่งรถไปถ่ายทำ ก็ฟังรายการวิทยุของฉันกับอุเอดะไปด้วยนี่ล่ะ?
คาเมะ: อ๋อ คือฉันได้เทปมาน่ะ ถ้าไปตอนเช้าๆมีเวลาฉันก็จะฟังในรถ
นากามารุ: ก็รายการวิทยุมันมีผลต่อการจะทำอะไรๆในวันนั้นๆใช่มั้ยล่ะ จะเป็นหรือจะตายได้เลยนะเว้ย
คาเมะ: หา หมายถึงฉันหรอ
นากามารุ: ใช่ ก็ใครๆเค้าก็บอกว่า ถ้าได้ฟังสิ่งดีๆ ก็จะกระตือรือล้นไง
คาเมะ: พวกเรานี่ ใจส่งถึงกันตลอดเลยเนอะ
นากามารุ: พวกเราช่วยเหลือกันตลอดเลย โคคิก็เคยพูดแบบนี้กับฉัน อาคานิชิก็เหมือนกัน ฉันก้เลยคิดว่า เราต้องพยายามต่อไปกันนะ ทั้ง 5 คน
คาเมะ: เอ๊! 5คน!? ใคร? เอาใครออกไปอ่ะ
อุเอดะ: จริงๆเรื่องนี้มันต่อมากจากในรายการวิทยุน่ะ เราไม่ได้เอ่ยชื่อทางุจิออกไป
นากามารุ: 55 ใช่ๆ ตอนนั้นเราคุยกันถึงว่าใครทำอะไรบ้าง แล้วก็บอกว่าคาเมะคอยบอกจุดไม่ดี แล้วก็พูดถึงเรื่องอาคานิชิด้วย หมอนั่นชอบพูดอะไรให้เราฟังเยอะแยะเลย เคยบอกให้เราอ่านรายงานด้วย
อุเอดะ: อื้อ อันที่ตีพิมพ์ไปเมื่อเดอืนที่แล้ว
นากามารุ: ช่ายดิ เพราะความผิดหมอนั่นแท้ๆ ทำให้รายการเรามั่วไปหมดเลย
คาเมะ: เอ๊า แต่ว่าก็อ่านนี่นา (หัวเราะ)
นากามารุ: แหม พูดมาตามตรงเหอะ ความจริงแล้ว นายก็อยากไปออกรายการวิทยุใช่ม้า?
คาเมะ: เฮ้อ ถ้าฉันว่างอ่ะนะ จะไปออกให้ก็ได้
อุเอดะ: ออก "ให้"!?
นากามารุ: โหยย ไอ้บ้า(หัวเราะ)
คาเมะ: อื้อ อยากไปๆ ท่าทางน่าสนุกออก
นากามารุ: แขกรับเชิญที่อยากจะให้มาออกคนแรกก็คงจะเป็นคัททุนนี่ล่ะนะ ศิลปินคนอื่นคงจะอึดอัดน่าดู ที่คิดว่าดีก็นี่แหละ ได้พูดสดๆออกอากาศ
คาเมะ: อื้อ ท่าทางน่าสนุกจริงๆแหละนะ ฉันก็อยากเหมือนกัน
อุเอดะ: อื้อ แต่บางทีก็มีคนเสียงเหี่ยวมาเหมือนกันอ่ะ
นากามารุ: เออ แบบเราพูดไปว่า นี่พวกเรา R-One KAT-TUN คร้าบบ แต่ก็ตอบมาแค่แบบ ค่ะ
อุเอดะ: 55 พูดเหมือนแบบ เอ๊ะ นี่เราเป็นเพื่อนกันรึไง
คาเมะ: จริงอ๊ะ!?
นากามารุ: อื้อ แต่คนส่วนใหญ่ ก็ให้ความร่วมมือกะเราดีแหละ
คาเมะ: ตอนนี้พวกเราก็มีทั้งงานแยกไปแต่ละคน แล้วก็งานที่ทำเป็นคัททุน ฉันคิดว่ามันดีนะ
นากามารุ+อุเอดะ: อื้อ ดีๆ
คาเมะ: ฉันคิดว่าไม่ว่าแบบไหนก็สำคัญทั้งคู่เลยนะ แม้เราจะเป็นคัททุน แต่ก็สามารถทำงานแต่ละคนได้อย่างดี แม้เราจะทำงานแยกกัน แต่พอรวมกันแล้วก็เป็นพลังให้กับคัททุน มันเป็นของคู่กันน่ะ เพราะงั้นก็สำคัญทั้งคู่ แต่ไม่ได้หมายความว่า เราใช้ชื่อคัททุน แล้วแยกกันไปทำงานนะ แต่คัททุน เป็นที่ที่เราจะกลับมาต่างหาก ถ้าสิ่งที่เราได้ทำลงไป ผลออกมาเป็นบวก เป็นหน้าเป็นตาให้คัททุนก็คงดี
อุเอดะ: ใช่แล้ว มันอาจจะช่วยไม่ได้ที่บางทีเราต้องแยกกันไปทำน่ะ อยากจะขอบคุณที่ว่าทุกคนทำให้คัททุนดูดีขึ้น แล้วที่สำคัญ ทำให้ตัวเองดูแข็งแกร่งขึ้น
คาเมะ: เพราะงั้นฉันน่ะก็คิดว่าชูจิอากิระก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำเพื่อคัททุนนะ เหมือนเป็นหนึ่งขั้นที่เขยิบมาจากใต้สุดน่ะ ถ้าไม่มี ก็จะรู้สึกกับคำว่าเดบิวท์ไปอีกแบบ
อุเอดะ+นากามารุ: อื้อ
คาเมะ: อย่างเช่น ถ้านากามารุจะเป็นมือหนึ่งของว๊อยเพอคัชชั่นในโลก...
นากามารุ: ถึงพูดงั้นแต่คงเป็นไม่ได้ (หัวเราะ)
คาเมะ: ก็ฉันบอกว่าสมมุติไง(หัวเราะ) เพราะงั้นมันก็จะกลายเป็นว่า อ๊ะ นากามารุของคัททุนได้เป็นที่หนึ่ง เพราะงั้นคัททุนนี่ สุดยอดเลยน้า
นากามารุ: อ้อ อย่างงี้นี่เอง